قطره هشتم

به نظر خودم آدم ترسویی هستم. ترس میتونه متفاوت باشه. به نظرم چند مدلش رو دارم که از بین اونها چند مدلش یک مقدار غیر طبیعی هستن.

وقتی اتفاقی میفته دست و پام رو گم نمیکنم. معمولاً میتونم سریع ذهنم رو مرتب کنم و یه جوری مسئله رو جمع و جور کنم.

یه ایراد بزرگم اینه که به خودم خیلی فشار میارم شرایط سختی که پیش میاد رو توی خودم بریزم و به روی خودم نمیارم مشکلی هست. ولی بعد،‌ وقتی به هم میریزم دیگه درست شدن میشه یه مسئله جدید.

دوست ندارم بهونه دست کسی بدم که برام دردسر درست بشه، بخصوص توی محیط کار. تا جایی که بتونم سعی میکنم خودم مشکلم رو حل کنم. یه دلیلش هم اینه که فکر میکنم نباید عادت کنم به متکی شدن به دیگران. در ضمن خودمم هم مجبور میشم حواسم رو جمع کنم و یه تمرین میشه برام که پیدا کردن راه حل مسئله رو تمرین کنم.